تعیین جنسیت نوزاد به چه صورتی است؟
راهنمایی تعیین جنسیت
یکی دیگر از نتایج نهایی احتمالی خطای میوز این است که اسپرماتوسیت به چهار سلول اسپرم تبدیل شود: X، X، YY، و 0. این منجر به چهار نوزاد احتمالی می شود: XX، XX، XYY، و X. هر دو احتمال XX دختران طبیعی هستند.
احتمال XYY پسری با سندرم XYY و احتمال X دوباره دختری با سندرم ترنر است. بنابراین، تنها با نگاهی به در دسترس بودن اسپرم، این خطا به احتمال سه در چهار برای دختردار شدن و یک در چهار شانس برای پسردار شدن منجر میشود.
اگر این واقعیت را در نظر بگیریم که تنها 1٪ از دختران مبتلا به سندرم ترنر تا زمان تولد زنده می مانند، در حالی که بیشتر پسران XYY به طور طبیعی عمل می کنند و تا زمان تولد زنده می مانند، احتمالات به احتمال دو در سه دختر و یک در یک دختر نزدیک تر است. سه شانس پسر
دکتر نگار غلامعلی پور ، بهترین متخصص زنان و زایمان رشت و بهترین متخصص زنان،زایمان و نازایی رشت را می توانید از اینجا بشناسید.
آخرین احتمال عمده برای خطای میوز این است که اسپرماتوسیت چهار سلول اسپرم را تولید کند: 0، XX، Y و Y. این منجر به چهار نوزاد احتمالی: X، XXX، XY، و XY می شود.
به عبارت دیگر، این خطا منجر به پیامدهای احتمالی یک دختر مبتلا به سندرم ترنر، یک دختر مبتلا به سندرم XXX و دو پسر عادی می شود. در این صورت مجدداً 50 درصد شانس دختر و 50 درصد پسر از نظر دسترسی به اسپرم وجود دارد. باز هم، بیشتر دختران مبتلا به سندرم ترنر تا زمان تولد زنده نمی مانند. در مقابل، دختران مبتلا به سندرم XXX عمدتاً عملکرد طبیعی دارند و تا زمان تولد زنده می مانند. بنابراین احتمالات برای دختر به یک در سه و برای پسر دو در سه نزدیکتر است.
احتمال کاهش قابلیت حیات قبل از تولد که احتمال دختر و پسر را منحرف می کند حتی به دختران و پسرانی که تعداد کروموزوم های جنسی طبیعی دارند نیز گسترش می یابد. به عنوان مثال، اگر پدری ناقل یک بیماری مرتبط با X باشد، دختران او می توانند این بیماری را به ارث ببرند در حالی که پسران او نمی توانند (زیرا آنها فقط یک کروموزوم Y را از پدر خود دریافت می کنند).
اگر بیماری به اندازهای جدی باشد که باعث شود بیشتر دختران مبتلا به این بیماری تا زمان تولد زنده نمانند، پس این پدر از نظر ژنتیکی تمایل دارد که پسران بیشتری نسبت به دختر داشته باشد. به طور مشابه، اگر پدری ناقل یک بیماری جدی مرتبط با Y باشد، ممکن است تمایل بیشتری به داشتن دختر داشته باشد.
برای عضویت و یا مشاهده صفحه اینستاگرام دکتر نگار غلامعلی پور همین جا کلیک کنید.
مکانیسم دیگری که احتمالاً می تواند بر احتمال دختر و پسر تأثیر بگذارد، عدم حساسیت به آندروژن است. عدم حساسیت آندروژن یک اختلال ژنتیکی است که در آن فرد قادر به تولید گیرنده ای نیست که به هورمون های آندروژن پاسخ می دهد.
هورمون های آندروژن آنهایی هستند که به جنین سیگنال می دهند که پسر شود. در نتیجه، افراد با عدم حساسیت کامل به آندروژن، بدون توجه به اینکه کروموزوم XX یا XY دارند، به دختر تبدیل می شوند. بنابراین، مادری که ناقل بیحساسیت آندروژنی است، احتمال بیشتری دارد که دختر به دنیا بیاورد.
فراتر از ناهنجاری ها، این احتمال وجود دارد که برخی از مردان واقعاً ژنی داشته باشند که برای تولید مغرضانه اسپرم X (یا اسپرم Y) کد می کند.
نتایج شبیه سازی معقول بودن این مکانیسم را نشان می دهد. با این حال، شواهد بیوشیمیایی کمی در این نقطه از چنین ژنی وجود دارد.
علاوه بر مکانیسم های ژنتیکی، عوامل محیطی ممکن است بر احتمال پسر در مقابل دختر تأثیر بگذارد. مطالعات زیادی در مورد عوامل مختلف محیطی خاص و نقش آنها در تأثیرگذاری بر نسبت جنسی انجام شده است. با این حال، نتایج این مطالعات عمدتا محدود و متناقض است.
نکته نهایی این است که هنوز شواهد ثابت کافی وجود ندارد که به ما اجازه دهد اظهارات قاطعی درباره اینکه دقیقاً چه عواملی نسبت جنسی را تغییر میدهند، بیان کنیم، اما مطمئناً مکانیسمهای قابل قبول زیادی وجود دارد که میتواند جنسیت نوزاد جدید را کاملاً تصادفی نکند.
در صورت داشتن هرگونه سوالی یا برای راهنمایی بیشتر و همچنین برای رزرو نوبت با ما تماس بگیرید.