علائم و تشخیص فیبروم چیست؟
علائم فیبروم
فیبروم در 20 تا 50 درصد زنان علائم ایجاد می کند.
شایع ترین علائم عبارتند از خونریزی شدید رحم، فشار لگن، تکرر ادرار، یبوست، پریودهای دردناک و مقاربت دردناک، ناباروری و عوارض بارداری.
دوره های قاعدگی طبیعی معمولاً چهار تا پنج روز طول می کشد. زنان مبتلا به فیبروم اغلب دورههایی طولانیتر از هفت روز دارند که میتواند بسیار سنگین باشد و نیاز به تعویض مکرر محافظهای بهداشتی (شاید هر ساعت) دارند.
خونریزی بین پریودها معمولاً به دلیل فیبروم نیست و همیشه باید توسط پزشک بررسی شود. اگرچه خونریزی غیرطبیعی با هر نوع فیبروم ممکن است رخ دهد، زنان مبتلا به فیبروم زیر مخاطی بیشتر احتمال دارد خونریزی غیرطبیعی را تجربه کنند.
دکتر نگار غلامعلی پور ، بهترین متخصص زنان و زایمان رشت و بهترین متخصص زنان،زایمان و نازایی رشت را می توانید از اینجا بشناسید.
فشار لگن ناشی از افزایش اندازه رحم یا یک فیبروم خاص است. اکثر زنان مبتلا به فیبروم دارای رحم بزرگی هستند. در واقع، پزشکان اندازه یک رحم فیبروم را مانند یک رحم باردار توصیف می کنند، به عنوان مثال، رحم فیبروم به اندازه 12 هفته.
اینکه رحم دارای فیبروم به اندازه یک بارداری چهار تا پنج ماهه برسد، غیرعادی نیست. زنان به دلیل فیبروم ممکن است روی روده و/یا مثانه فشار وارد کنند. این می تواند باعث یبوست، تکرر ادرار و بی اختیاری شود. در برخی موارد نادر، فیبرومها میتوانند بر حالبها (لولههایی که ادرار را از کلیهها به مثانه میبرند) فشار بیاورند و منجر به اختلال عملکرد کلیه شود.
زنان مبتلا به فیبروم همچنین ممکن است مشکلات تولید مثلی از جمله سقط مکرر، ناباروری، زایمان زودرس، نمایش غیرطبیعی جنین (مانند نمایش بریچ) و عوارض حین زایمان را تجربه کنند.
بسیاری از پزشکان بر این باورند که این عوارض تولید مثلی اغلب زمانی رخ می دهد که فیبروم ها شکل حفره رحم را تغییر دهند. بنابراین فیبروم های داخل رحم (فیبروم های زیر مخاطی) که پوشش داخلی رحم را مخدوش می کنند باید برداشته شوند.
به طور کلی، فیبرومها تنها در صورتی نیاز به درمان دارند که علائمی ایجاد کرده یا بر باروری یا توانایی یک زن برای حاملگی تأثیر بگذارند. درمان فیبروم رحمی باید بر اساس سابقه پزشکی، سابقه جراحی و اهداف درمان زن باشد.
برای عضویت و یا مشاهده صفحه اینستاگرام دکتر نگار غلامعلی پور همین جا کلیک کنید.
تشخیص علائم فیبروم
فیبروم ها معمولاً توسط پزشک شما در طول معاینه عمومی زنان قابل لمس است، با این حال تشخیص بر اساس آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی، ام آر آی (تصاویر رزونانس مغناطیسی) و سی تی (توموگرافی کامپیوتری) انجام می شود. در حال حاضر سونوگرافی رایج ترین روشی است که برای تشخیص فیبروم رحم استفاده می شود، اما MRI ممکن است مفیدتر باشد زیرا اغلب می تواند فیبروم ها را از سایر رشدهای رحم متمایز کند.
در بیمارانی که منوراژی (جریان قاعدگی زیاد و/یا طولانیمدت) یا از دست دادن مکرر بارداری را تجربه میکنند، بررسی دقیق حفره رحم مهم است زیرا وجود فیبروم زیر مخاطی را میتوان در سونوگرافی سنتی از دست داد.
هیستروسالپنگوگرافی، سونو هیستروگرافی و هیستروسکوپی برای تشخیص فیبروم داخل رحم استفاده می شود. هیستروسالپنگوگرافی و سونو هیستروگرافی به ترتیب از تصاویر اشعه ایکس و تصاویر اولتراسوند برای تجسم حفره رحم پس از تزریق مایع به رحم استفاده می کنند.
هیستروسکوپی به پزشک شما این امکان را می دهد که با قرار دادن یک دوربین کوچک در انتهای یک لوله بلند (هیستروسکوپ) از طریق واژن و دهانه رحم، داخل حفره رحم را بررسی کند.
در صورت داشتن هرگونه سوالی یا برای راهنمایی بیشتر و همچنین برای رزرو نوبت با ما تماس بگیرید.