آیا داروهای باروری تزریقی عوارض دارند؟

آیا داروهای باروری تزریقی عوارض دارند؟

داروهای باروری تزریقی در رشت

گنادوتروپین ها چیست؟

گنادوتروپین ها داروهای باروری هستند که به صورت تزریقی تجویز می شوند که حاوی هورمون محرک فولیکول (FSH) به تنهایی یا همراه با هورمون لوتئینه کننده (LH) هستند. در طول چرخه قاعدگی منظم، FSH و LH هر دو توسط غده هیپوفیز در مغز تولید می شوند تا به طور طبیعی تخمدان ها را تحریک کنند تا هر ماه یک تخمک بسازند.

هنگامی که FSH (با یا بدون LH) به صورت تزریقی تزریق می شود، مستقیماً روی تخمدان ها عمل می کند و چندین فولیکول (کیست های حاوی تخمک) ایجاد می کند. سایر داروهای باروری، مانند کلومیفن سیترات، تخمدان ها را با کار در ارتباط با مغز تحریک می کنند.

دکتر نگار غلامعلی پور ، بهترین متخصص زنان و زایمان رشت   می باشد.

این داروها چگونه استفاده می شوند؟

گنادوتروپین ها معمولاً در طول درمان های باروری مانند لقاح داخل رحمی (IUI) یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) استفاده می شوند. تزریق گنادوتروپین ها در اوایل چرخه قاعدگی شروع می شود تا باعث شود چندین تخمک به اندازه بالغ رشد کند.

سپس از گنادوتروپین جفتی انسانی (hCG)، یک داروی تزریقی دیگر، برای تحریک آزادسازی تخم‌ها در زمان بلوغ استفاده می‌شود. به منظور به حداقل رساندن عوارض جانبی و خطرات، نظارت دقیق بیماران با سونوگرافی که از این داروها استفاده می کنند، توصیه می شود.

دکتر نگار غلامعلی پور | بهترین متخصص زنان و زایمان رشت | بهترین متخصص زنان،زایمان و نازایی رشت

برخی از عوارض جانبی بالقوه گنادوتروپین ها چیست؟

سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS). OHSS با بزرگ شدن تخمدان ها و تجمع مایع در شکم پس از تحریک توسط گنادوتروپین ها و پس از تخمک گذاری مشخص می شود. شکل خفیف آن در 10 تا 20 درصد سیکل ها رخ می دهد و منجر به ناراحتی می شود، اما معمولاً به سرعت بدون عارضه برطرف می شود. شکل شدید آن تقریباً 1% مواقع رخ می دهد.

شانس OHSS در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و در زنانی که در طی چرخه ای که در آن گنادوتروپین ها تجویز می شود باردار می شوند، افزایش می یابد. در صورت شدید، OHSS می تواند منجر به حالت تهوع، استفراغ، افزایش سریع وزن، کم آبی بدن، لخته شدن خون، اختلال عملکرد کلیه، چرخش تخمدان شود.

و بهترین متخصص زنان،زایمان و نازایی رشت را می توانید از اینجا بشناسید.

(پیچ خوردگی)، تجمع مایع در قفسه سینه و شکم، و به ندرت حتی مرگ. در موارد شدید، بستری شدن در بیمارستان اغلب برای نظارت لازم است. این وضعیت موقتی است و معمولاً فقط یک یا دو هفته طول می کشد.

راهبردهای متعددی برای جلوگیری یا به حداقل رساندن علائم وجود دارد، از جمله خودداری از تحریک بیشتر گنادوتروپین، به تاخیر انداختن تجویز hCG تا زمانی که سطح هورمون ها بالا برود یا کاهش یابد، یا حتی خودداری از hCG برای جلوگیری از تخمک گذاری.

در چرخه های IVF که در آنها احتمال ایجاد OHSS وجود دارد، ممکن است یک داروی خوراکی، کابرگولین، برای کاهش شدت این علائم تجویز شود.

راه دیگر برای کوتاه کردن مدت زمانی که بیمار ممکن است علائم OHSS داشته باشد این است که به تأخیر انداختن انتقال جنین در زوج های IVF از طریق انجماد (انجماد) جنین ها و انتقال در تاریخ بعدی که علائم OHSS به طور کامل برطرف شد، در نظر گرفته شود.

حاملگی چندگانه. هنگام استفاده از گنادوتروپین های تزریقی به تنهایی یا همراه با IUI، تا 30 درصد از بارداری ها با لانه گزینی های متعدد (دوقلو یا بیشتر) همراه است که تنها در 1 تا 2 درصد از بارداری های طبیعی رخ می دهد.

افزایش خطر چندقلوها به دلیل تعداد تخمک هایی است که در طول چرخه القای تخمک گذاری تحریک می شوند یا به دلیل تعداد جنین های منتقل شده در چرخه IVF. در حالی که اکثر حاملگی های چند قلو دوقلو هستند، تا 5 درصد آنها سه قلو یا بیشتر هستند.

هنگامی که یک زن دوقلو یا بیشتر دارد، در معرض خطر سقط جنین، زایمان زودرس، ناهنجاری های نوزاد، ناتوانی ناشی از عواقب زایمان زودرس، فشار خون بالا ناشی از بارداری، خونریزی و سایر عوارض مهم مادری قرار دارد. با افزایش تعداد جنین هایی که در رحم کاشته می شوند، خطر عوارض شدید افزایش می یابد.

در صورت داشتن هرگونه سوالی یا برای راهنمایی بیشتر با ما تماس بگیرید.

دکتر نگار غلامعلی پور | بهترین متخصص زنان و زایمان رشت | بهترین متخصص زنان،زایمان و نازایی رشت

حاملگی خارج رحمی (لوله ای). در حالی که حاملگی خارج از رحم در 1٪ تا 2٪ از حاملگی های طبیعی رخ می دهد، در چرخه های گنادوتروپین میزان کمی افزایش می یابد.

حاملگی خارج رحمی می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به درمان با دارو یا جراحی دارد. گاهی اوقات بارداری لوله ای می تواند همزمان با حاملگی داخل رحمی (بارداری هتروتوپیک) رخ دهد و نیاز به جراحی برای برداشتن حاملگی خارج رحمی دارد در حالی که به بارداری داخل رحم آسیبی نمی رساند.

پیچ خوردگی آدنکس (پیچش تخمدان). در کمتر از 2 درصد از چرخه های گنادوتروپین، تخمدان تحریک شده می تواند روی خود بپیچد زیرا تخمدان از فولیکول های بیشتر سنگین تر است. این چرخش می تواند جریان خون را قطع کند. بنابراین، برای باز کردن تخمدان یا در موارد شدید، برداشتن تخمدان به جراحی نیاز است.

گنادوتروپین ها و سرطان اگرچه مطالعات اولیه نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان تخمدان یا سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی زنان ممکن است با قرار گرفتن در معرض داروهایی برای القای تخمک‌گذاری افزایش یابد، مطالعات کنونی هیچ افزایشی را در هیچ سرطانی با استفاده از داروهای باروری نشان نداده‌اند.

واکنش های موضعی یا عمومی در برخی از زنان، تزریق ممکن است باعث تحریک موضعی پوست شود. حساسیت واقعی به دارو بسیار نادر است. برخی از زنان ممکن است حساسیت سینه، سردرد یا نوسانات خلقی ناشی از گنادوتروپین ها را تجربه کنند.

برای عضویت در صفحه اینستاگرام کلیک کنید.