عفونت واژن چگونه درمان می شود؟
عفونت واژن
درمان عفونت واژن بستگی به عامل ایجاد عفونت دارد.
یک پزشک یا پزشک ممکن است تجویز کند:
مترونیدازول (به شکل قرص، کرم یا ژل) یا کلیندامایسین (به شکل کرم یا ژل) برای درمان عفونت باکتریایی.
کرم ها یا شیاف های ضد قارچ برای درمان عفونت قارچی. همچنین می‌توانید داروهای عفونت قارچی را بدون نسخه در داروخانه یا داروخانه محلی خود خریداری کنید، اما اگر عفونت از بین نرفت یا دوباره عود کرد، باید با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس بگیرید.
قرص مترونیدازول یا تینیدازول برای درمان تریکومونیازیس.
کرم یا قرص استروژن برای کمک به درمان خشکی شدید واژن و سوزش همراه با واژینیت آتروفیک.
متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً توصیه می کنند از مواد محرک مانند صابون قوی یا معطر، تامپون ها یا پدهای معطر و دوش ها اجتناب کنید.
علت عفونت واژن چیست؟
به طور اساسی، عفونت های واژن زمانی ایجاد می شوند که چیزی بر تعادل معمول باکتری ها و مخمرها در واژن شما تأثیر بگذارد.
دکتر نگار غلامعلی پور ، متخصص زنان و زایمان رشت که از خدمات تخصصی خانم دکتر عفونت واژن ، زایمان طبیعی و سزارین، اعمال زیبایی ترمیمی زنان، لابیاپلاستی ، نازایی و بسیاری از تخصص های دیگر می باشد.
در اینجا علل شایع عفونت واژن بر اساس نوع عفونت آورده شده است:
عفونت های باکتریایی رشد بیش از حد باکتری های خاصی که به طور طبیعی در واژن شما یافت می شود می تواند باعث BV شود. در حالی که BV یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته نمی شود، تماس جنسی – از جمله رابطه جنسی دست به تناسلی، دهانی و واژن – می تواند منجر به رشد بیش از حد باکتری شود و شانس ابتلا به BV را افزایش دهد.
عفونت های مخمری عفونت های مخمری معمولاً توسط قارچی به نام کاندیدا آلبیکنس ایجاد می شود.
عوامل مختلفی از جمله آنتی بیوتیک ها، تغییرات هورمونی، سیستم ایمنی ضعیف و استرس، همگی می توانند تعداد باکتری های ضد قارچ را در واژن کاهش دهند و منجر به رشد بیش از حد مخمرها شوند. این رشد بیش از حد می تواند علائم عفونت قارچی را ایجاد کند.
تریکومونیازیس. انگل تک یاخته ای Trichomonas vaginalis باعث این عفونت می شود. اکثر افراد با داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم داخلی یا خارجی به تریکوموناز مبتلا می شوند. با این حال، برخی از شواهد منبع معتبر نشان می دهد که می توانید آن را از طریق آب حمام مشترک نیز منقبض کنید.
عفونت واژن
سایر روش های نادر (اما ممکن) انتقال عبارتند از:
صندلی توالت مرطوب، استخر، و حوله های مشترک یا لباس های مرطوب.
آتروفی واژن.
این وضعیت معمولاً پس از یائسگی ایجاد می‌شود، اما می‌تواند هنگام شیردهی یا هر زمان دیگری که کاهش سطح استروژن را تجربه می‌کنید نیز رخ دهد. کاهش سطح هورمون می تواند باعث نازک شدن و خشکی واژن شود که می تواند منجر به التهاب واژن شود.
دوش کردن.
شستن واژن با مخلوطی از آب و سرکه، جوش شیرین، ید یا سایر مواد ضد عفونی کننده ممکن است راه خوبی برای تمیز نگه داشتن آن به نظر برسد. اما حقیقت این است که واژن شما می تواند خود را تمیز نگه دارد. این عمل در واقع باکتری های سالم را در واژن شما کاهش می دهد و احتمال عفونت را افزایش می دهد.
صابون، شستشوی بدن و عطر.
شستن واژن با صابون و بدن شوینده یا اسپری کردن آن با عطر نیز می تواند PH طبیعی آن را مختل کند. در حالی که شستشوی واژن و واژن با آب ساده کاملاً خوب است، هر محصول یا عطر دیگری می تواند باکتری های سالم را در واژن شما بکشد و احتمال عفونت را افزایش دهد.
داروهای ضد بارداری اسپرم کش
این روش پیشگیری از بارداری ممکن است به شکل ژل، فیلم یا شیاف باشد. شما آن را مستقیماً در واژن خود قرار می دهید، جایی که برای از بین بردن اسپرم و جلوگیری از بارداری ناخواسته حل می شود. در حالی که اسپرم کش ها برای برخی افراد خوب عمل می کنند، می توانند منجر به تحریک و التهاب واژن شوند و احتمال عفونت واژن را افزایش دهند.
لباس های تنگ یا مصنوعی.
لباس‌های زیر و کتانی که نمی‌توانند «نفس بکشند» می‌توانند با به دام انداختن رطوبت و جلوگیری از جریان هوا باعث تحریک واژن شوند که می‌تواند عفونت‌ها را بیشتر کند. پوشیدن کتانی های خیلی تنگ، یا قرار گرفتن روی پاهای خیس بعد از تمرین یا شنا، می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.
مواد شوینده و نرم کننده پارچه.
بلافاصله پس از تعویض محصولات لباسشویی متوجه علائمی شدید؟ مواد شوینده معطر و نرم کننده پارچه نیز می توانند بر PH واژن تأثیر بگذارند و به عفونت های مخمری کمک کنند.
در برخی موارد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است نتواند علت عفونت واژن شما را تعیین کند. این وضعیت به عنوان ولوواژینیت غیر اختصاصی شناخته می شود. این می تواند در افراد واژن در هر سنی رخ دهد، اما در افراد جوانی که به سن بلوغ نرسیده اند شایع تر است.
عفونت واژن چگونه تشخیص داده می شود؟
یک پزشک یا متخصص بالینی می تواند به تشخیص عفونت واژن کمک کند.
همچنین می‌توانید از آزمایش pH واژن در خانه استفاده کنید، که می‌توانید آن را به صورت آنلاین یا در برخی داروخانه‌ها بیابید تا به شناسایی عفونت مخمری یا BV کمک کند.
اگر مرتباً به عفونت‌های واژن مبتلا می‌شوید، به‌ویژه همان نوع عفونت، پزشک یا پزشک ممکن است برای کمک به تشخیص عفونت و محدود کردن علت، سؤالاتی بپرسد.
ممکن است بپرسند:
در مورد سابقه سلامتی شما، از جمله هرگونه سابقه عفونت واژن.
اگر واژن خود را با صابون دوش می دهید یا می شویید.
در مورد تعداد شرکای جنسی شما.
آیا در طول رابطه جنسی واژینال از کاندوم استفاده می کنید.
اگر از محصولات دوره معطر استفاده می کنید.
در مورد علائم سایر شرایط سلامتی.
بسته به علائم شما، آنها همچنین ممکن است:
معاینه لگن را برای بررسی تحریک و التهاب انجام دهید.
نمونه ای از ترشحات واژن را جمع آوری کنید تا برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید.
دهانه رحم خود را برای آزمایش عفونت های مقاربتی، مانند سوزاک یا کلامیدیا، سواب بزنید.
نمونه ادرار را برای آزمایش سایر بیماری های مقاربتی بگیرید.
عفونت قارچی در مقابل واژینوز باکتریایی.
عفونت های مخمری و BV علائم مشترکی دارند که باعث می شود به راحتی یکی را با دیگری اشتباه بگیرید.
این می تواند در هنگام دریافت درمان مناسب مشکل ایجاد کند. عفونت های مخمری همیشه به درمان حرفه ای پزشکی نیاز ندارند و می توانند با محصولات بدون نسخه (OTC) درمان شوند. از طرف دیگر، BV اغلب نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارد که فقط با نسخه می توانید آن را دریافت کنید.
این درمان های خانگی ممکن است به تسکین علائم BV کمک کند.
این نمودار می تواند به شما در تشخیص این دو کمک کند.
در صورت داشتن هرگونه سوالی یا برای راهنمایی بیشتر و همچنین برای رزرو نوبت با ما تماس بگیرید.
برای عضویت و یا مشاهده صفحه اینستاگرام دکتر نگار غلامعلی پور همین جا کلیک کنید.